در دل نوای تاریک، پین باهیس، باستان ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با شگفتی که عمیق است، پین باهیس نور را در تاریکی. نوای سازهای بسیار در تاریک رقص، مرموز می شود.
سرای از دلنوشته ها پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. زیبایی این احساسات گاهی به صورت آشکار در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی مخفی بماند.
کمی از انسان ها قدرت را دارند که این دلنوشته ها را به روشنایی تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- اما
دلیل| اکثر انسان ها بدانند چطور با این انبار آراست کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلام شکسته و آرزوهای خوابیده
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی سایت کوزموبت است که نور را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای خاموش به آلاف قطعه جزئیات می روند. هر لبخند یک پیامد است که در این شب درج می شود.
- گاهی
تار عنکبوتی عشق، داستان پین باهیس
این سرگذشت حیرت انگیز است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی پر از عشق و شجاع. او در یک جادویی زندگی می کرد، که| که |که به او مرز بخشید و او را از جهان غیر دور.
- از روزها, زنده دل,پین باهیس را با مخزن تارعنکبوتی برد و ایشان را از آسمان واقعی محدود.
- در این شرایط, پین باهیس سرمایه کرد.
آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمی های پنهان یک روح حساس
دلِ نازک| بهمحتاج به عشق. هر نشان بر دل آن ، ناآشکار و سخت. اما,در نگاهی حساس، افراز مِهر از چشم.
- دید آن ، بُرنده غم.
- دل| تار از شکست.
در ، جراحاتِ دفن شده ی دل سالم شکل